Dit zal 1 van mijn laatste berichten vanuit Santiago worden denk ik. We zijn ondertussen al mei en mijn laatste maand hier is al ingegaan.

Ik begin met het weekend met mijn ouders (24 tot 27 april), want dat was voor hen en voor mij toch wel een hoogtepunt, met heel mooi weer, verbrande schouders, zonnebrillen, blote benen, echt zomeren dus. Om mij wat werk te besparen heeft onze papa verslag gemaakt van ons weekend in mijn naam:

Op donderdag 24 april verwachtte ik, zoals gepland, ons mama en papa en als verrassing ging ik ze opwachten op de luchthaven. Niet dat het moeilijk is om de weg naar het centrum van Santiago te vinden want ik had hen een gedetailleerde omschrijving meegegeven maar omdat ik toch verlof gevraagd had voor twee dagen vond ik het gewoon leuk om ze daar op te wachten met een bordje “De Baets”. Hun gezichten bij het binnenkomen van de luchthaven-hall, daar deed ik het voor !
Van de luchthaven ging het via de bus rechtstreeks naar het hotel waar ze onmiddellijk konden inchecken. Direct daarna zijn we richting mijn appartement gelopen, twee straten verder om hen mijn residentie te tonen. Niet dat het veel soeps is maar ik ben het ondertussen gewoon en het is gewoon goed gelegen omdat alles te voet bereikbaar is. Na dit korte bezoek zijn we een kleinigheidje gaan eten om daarna richting universiteit te gaan en een bezoek te brengen aan mijn collega’s en stagebegeleidster Carmen. Ondertussen was de temperatuur buiten opgelopen tot 26 graden en dat gaf ons de inspiratie om ons te splitsen. Ma en ik gingen shoppen en onze pa ging, met wat info van mezelf en mijn collega’s, op zoek naar een restaurantje voor zaterdag (50ste verjaardag van ons mama) in het oude stadscentrum. Een paar uur later troffen we mekaar terug op een terras voor een aantal aperitiefjes en tapas vooraleer we iets gaan eten zijn in een naburig restaurant. Nadien nog een afzakkertje in een vinoteca en slapen want het was een lange dag voor de mama en de papa (ook voor mij, want ook ik had de nacht voordien bijna niet geslapen, uitgaan was misschien toch niet zo'n goed idee...).
Vrijdag ietsje langer geslapen en vertrokken naar Pontevedra, een stadje aan de kust van de Atlantische Oceaan op een uurtje van Santiago met de trein. Leuke trip en in Pontevedra hebben we gewoon de volledige stad plat gelopen, amaai onze voeten. Mooi stadje met leuke pleintjes, smalle steegjes, plezante terrasjes (een paar geprobeerd natuurlijk), enz…. Enfin, nadat we terug het station gevonden hadden zijn we met een half uur vertraging terug gearriveerd in Santiago rond een uur of acht. Een beetje verfrissen, omkleden en afspraak in de Latino-bar voor aperitief en tapas. Nadien naar het centrum om nog een aperitiefje te nemen want het was nog te vroeg om te eten (21.30 h). Rond 23.30 h toch een restaurant binnen gegaan om tegen 24.00 h het hoofdgerecht geserveerd te krijgen en meteen was dit het eerste gerecht op de verjaardag van ons mama, heerlijke Doradovis met ajuinpatatjes.
Op die manier werd de verjaardag goed ingezet en nadien zijn we naar een verwaarloosde kroeg getrokken waar mijn Spaanse vrienden het weekend ingezet hadden met een vijftal flessen witte wijn. Kennis gemaakt met al mijn vrienden, wat gedronken en daarop zijn mijn ouders richting hotel getrokken, met nog een tussenstop... ‘k Weet nie wanneer ze in hun bed beland zijn want ik was ondertussen aan de zwier met mijn vrienden in de binnenstad. Mijn relaas van deze nacht zal ik jullie besparen…

Op zaterdag is ons mama (haar verjaardag ten volle benutten !) al vroeg naar de binnenstad getrokken om de ganse buurt van de kathedraal te bezoeken enz... Ons papa is later vertrokken en ze hebben elkaar ontmoet rond de middag op het plein van de kathedraal. Nadien hebben ze nog het park bij de unief bezocht en hebben daarna een siësta gehouden, zoals een echte Spanjaard doet. Om vier uur heb ik ze terug vervoegd en hebben we aan cultuur gedaan met een bezoek aan een hedendaags museum aan de rand van de binnenstad en een bezoek aan een ander park van de stad. Nadien terug de binnenstad in, wat shoppen, kuieren, terrasje doen om daarna af te zakken naar het hotel en klaar te maken voor de avondlunch in de binnenstad. Alweer lekkere aperitief en tapas en nadien een leuk restaurantje op de eerste verdieping van een Spaans etablissement met vriendelijke ober en gelijk een fles Cava om nog eens te toasten op de verjaardag van ons mama. Na alweer een heerlijke maaltijd gingen we nog een glas drinken maar een paar meter verder kwamen we mijn Spaanse vrienden tegen en ben ik alweer blijven “plakken”. De mama en papa zijn wijselijk naar hun hotel getrokken want voor hen stond ’s anderendaags de terugreis op het programma.



Op zondagmorgen hebben ze rustig de tijd genomen om te ontbijten en valies te pakken om tegen twaalf uur af te zakken naar de Krystal om op het terras te genieten van de zon en een rode neus te krijgen. Mij hebben ze uit mijn bed gebeld rond 13h en uiteindelijk heb ik ze vervoegd rond 14.30 h. We hebben samen nog een typisch Spaans gerechtje gegeten en nadien heb ik afscheid genomen van hen. Ons mama was wat verdrietig bij het vertrek (de papa stak zich een beetje weg, denk ik !) maar da was misschien meer omdat ze nu op haar 51ste was dan vanwege het vertrek naar België want binnen vier weken is het al mijn toer om naar België te trekken...


En verder nog in de laatste weken:
- Een onvergetelijke verjaardag voor ana:

-Enkele zaterdagochtendpizza’s
-Een concert van een populaire jaren 80-band die een comeback aant maken is en de nieuwe cd voorstelde in santiago. Deed mij een beetje denken aan Clouseau of De Kreuners, iedereen heeft de hele avond meegezongen, behalve ik natuurlijk...
-Boeking van mijn vlucht terug naar belgie :-( (26 mei, voor de geïnteresseerden)
-Veel feestjes in Albaroque en Meia
-Een verse lading Belgische chocolade
-Afscheid van Celina die voor 3 maand naar Duitsland vertrokken is
-Afscheid van winterkleren
-Telefoontje met mijn enthousiaste oma
-Bezoek aan de kapper, begeleid door ana
-Koreaanse maaltijd, verzorgd door Irina
-2 ‘opstellen’, veel msn, mails, smsjes en telefoontjes in het spaans, pff , en ook veel nieuwe namen die ik maar niet kan onthouden
-Alweer een kapotte paraplu, maar ook aftersun die ik al gebruikt heb
-Dit weekend 1 mei-foor, reuzerad, optredens op de pleintjes, ook 'Campustela', een festivalletje op onze campus, 30 april en 1 mei.

En nog veel meer…

Wat gaat de tijd snel zeg...

Ik zit ondertussen over de helft van mijn verblijf hier in Santiago en het is alweer meer dan een week geleden dat ik hier iets achterliet. Eigenlijk valt er ook niet zo veel te vertellen. Het hoogtepunt van de voorbije week was natuurlijk mijn verjaardag ! De rest van de week werd gevuld met Spaanse lessen, een beetje labowerk, heel wat terrasjes bij lente- en zomerweer, geen jassen en paraplu's en redelijk wat huishoudelijk werk, nogmaals...
Donderdagavond 00u02 : de eerste beller aan de lijn. Een aangename, Italiaanse verrassing, want ik had eigenlijk onze papa verwacht. Maar goed, er volgden nog heel wat smsjes, mails, de mysterieuze envelop en post uit België. Allen bedankt daarvoor !!
Vrijdag, een niet zo normale dag op het labo. Geprofiteerd van het feit dat mijn begeleider er niet was, dus lang geslapen, lang geluncht, van het zonnetje genoten in het park, mijn Spaans geoefend met Nunzia die geen Engels kan en dan de namiddag uiteindelijk toch nog begonnen om 17u. Na enkele proefjes pralines uitgedeeld die uiteraard enthousiast ontvangen werden. Belgische ? Nee, geen Belgische, maar uit de Carrefour, de Belgische komen er ooit wel aan, heb ik beloofd. Bij deze, mama en papa: gelieve bij jullie bezoek genoeg voorraad mee te brengen.
Ik heb er dan ook maar een superkorte namiddag van gemaakt en ben terrasje gaan doen met alweer Nunzia, die trouwens zegt dat mijn Spaans dagelijks verbetert :-) Wat een onderonsje zou worden, werd al snel een gezellig samenzijn, in de blakende zon met Toni, Paulo, Renato, Maria en ga zo maar door. Santiago is echt niet groot en bij dat mooie weer loopt iedereen op straat, de terrassen zijn groot en talrijk maar toch te klein voor al dat volk ! Het was heel gezellig, te gezellig zelfs want we hadden bijna onze afspraak gemist. We gingen namelijk 's avonds de trein naar Vigo nemen met enkele van ons labo omdat daar een groot feest was, werd mij verteld, ideaal om mijn verjaardag te vieren. Daar aangekomen, eerst heel wat drank ingeslagen en naar een bataljon geweest. Wat erop neerkomt dat alle jongeren op straat komen om te babbelen, nieuwe mensen te leren kennen maar vooral om te drinken, en dat werd snel duidelijk. Daarna werden we door Carmen nog langs enkele clubs geleid om daarna de 2e trein terug naar Santiago te nemen en in mijn bedje te kruipen, moe van het stappen, dansen, drinken en Spaans spreken.
Het was met andere woorden een goedgevulde, meer dan 24-uur-durende, maar vooral een geslaagde verjaardag in het buitenland !
Zaterdag probeerde ik dan lang te slapen, maar met dat zomerweer liep ik toch liever buiten, dus zijn we terrasje gaan doen en 's avonds zijn we pannenkoeken gaan eten bij Roman en Celia, 2 Fransen. Daarna nog iets gaan drinken en op een redelijk uur gaan slapen. Zondag zelfde verhaal, terrasje gedaan, in het park gelegen, ...
En toen begon alweer een nieuwe week in het labo, deze week zonder al de professoren wegens een congres in Barcelona, maar jammer genoeg opnieuw met lage temperaturen en regen :-((
Ciao !!

Semana Santa en andere

Hola,
‘t is weer een hele tijd geleden, mijn week vakantie is voorbij en kheb er ondertussen weer een week labo opzitten. Over die thesis: die begint meer en meer vorm te krijgen, wordt wel es tijd, vind ik…
Goed, nu de vakantie. Ik ben begonnen met naar de mis te gaan op Palmzondag (Domingo de Ramos). Het was aangenaam weer en eerst was het buiten te doen voor de zegening van de palmtakken die in Spanje vervangen worden door olijfboomtakken. Het was wel leuk om al die kindjes met die grote takken te zien. Daarna terug in de kathedraal voor de eucharistieviering.
Maandag heb ik dan de bus genomen naar Salamanca, om 17u daar toegekomen, opgewacht door Ruth en Nicolaas. Na een deugddoende cola ‘t stad ingetrokken en de oude universiteit bezocht, gelukkig binnen want het was net beginnen stortregenen. Daarna naar Ruth haar kot, droge kleren en natte schoenen aangedaan en gaan eten in een restaurant waar een vriend van Ruth in de keuken stond. Dat bleek een hele goede keuze want we kregen een bord overvol lekker en vers eten.
Daarna werden we verwacht op een kotfeestje georganiseerd door een Belgisch meisje uit Limburg die daar enkele weken eerder was toegekomen. Nog meer andere Belgen leren kennen, ook Italianen en een Duitse. Ik was al moe (ik vermoed vnl van de busreis) maar we zijn dan toch nog meegeweest naar een bar met rockmuziek en grote cocktails.
De volgende dag besloten we erop uit te trekken, naar Segovia, een stadje zo’n 3 uur ten oosten van Salamanca. We werden opgehaald door Leonardo, die ons slaapplaats zou verschaffen en die we gevonden hadden via Couchsurfing. Het bleek geen couch maar 1 stapelbed en een dubbelbed dat we ter beschikking kregen en dat allemaal voor niets. We zijn dan eerst een klooster gaan bezoeken met schilderijen van Vlaamse schilders (had een enthousiaste vrouw in een kerkje ons laten weten) waar we een rondleiding kregen van een dame, die ons echt een strenge leerkracht leek, maar wel interessant en levendig verteld heeft. Toen we daar buitenkwamen, waren we op enkele meters van het begin van de aquaduct die tot in het centrum van de stad loopt en die we dan gevolgd hebben. In het centrum aangekomen, zijn we naar boven gegaan waar ons een prachtig zicht wachtte over de stad met groene weiden en besneeuwde bergen op de achtergrond. Na nog wat rondslenteren op onder andere de Plaza Mayor zijn we nog iets gaan drinken om daarna terug naar Leonardo’s te gaan waar Ruth en Nicolaas lekker gekookt hebben voor heel de bende: wij, Leonardo, Braziliaanse kotgenote, Tchechische kotgenoot, en nog wa bezoek. Na die zware dag zijn wij tussen de veren gekropen, al de rest is nog weggeweest tot in de vroege uurtjes. De volgende morgen zijn we dan weer naar de stad geweest en hebben daar de 2 belangrijkste gebouwen nog bezocht: de kathedraal en Alcázar, een kasteel, met ook daar een heel mooi zicht op de stad en omliggende natuur. Na een kleine attentie en uitnodiging voor Salamanca, Santiago en Gent achtergelaten te hebben, namen we de bus terug naar Salamanca, daar inkopen gedaan en Nicolaas heeft pasta klaargemaakt voor ons, daarna zijn we in de vrieskou naar de middernachtprocessie gaan kijken (00u tot 5u). Niet tot het einde weliswaar, op tijd naar bed leek ons een betere keuze. Donderdag ben ik dan uiteindelijk de belangrijkste bezienswaardigheden in Salamanca gaan bekijken onder een helblauwe hemel en stralende zon die jammer genoeg geen warmte gaf…Rond de middag terug de bus op richting Santiago en ‘s avonds weggeweest.
Vrijdag hebben Irina, Serviola (een vriendin van Irina die op bezoek was uit Duitsland) en ik de trein genomen naar Vigo, ten zuiden van Santiago. Daar aangekomen, zijn we direct op zoek gegaan naar een interessant park dat ons aangeraden was door een kotgenoot van Irina. Na veel rondvragen uiteindelijk toch gevonden en het was ook wel de moeite. Het park lag middenin de stad, op een berg, met een uitzicht in de 4 windrichtingen. Maar voor de rest was daar toch niet veel te zien. Het is een industriestad met een belangrijke haven, maar daar blijft het dan ook bij… In dat park vroegen een Brit en een Amerikaan om een foto van hen te trekken en zo hebben we elkaar leren kennen en zijn we ‘s avonds samen nog weggeweest. Na het park zijn we eerst op zoek gegaan naar een goedkope slaapplaats dichtbij het treinstation. Daarna iets gaan eten en stapje gezet in het rare uitgaansleven van Vigo. De volgende morgen hebben we de bus genomen naar het strand van Vigo want Irina en Serviola wilden per se de zee zien. Voor Serviola omdat ze heel erg van de zee houdt en het zou de 1e keer zijn in 2008, voor Irina zou het de 1e keer zijn in haar 22-jarige bestaan, zijn we achteraf te weten gekomen. Wegens anders niks te doen, zijn we maar gaan shoppen, wat anders met 3 meisjes onder elkaar ? En ‘s avonds de trein terug naar Santiago waar Serviola en ik nog iets gaan drinken zijn.
Zondag Pasen was ik uitgenodigd door wat Italianen om Pasen met hen te vieren. Het was een goed alternatief voor het traditionele samenzijn met de familie in België. Het werd een heel gezellige namiddag met heel veel Italiaans eten, 11 Italianen, 2 Mexicaanse meisjes, 2 Waalse jongens en ik. Mijn week vakantie was dus in schoonheid afgesloten, maar het was zwaar en de gevolgen daarvan heb ik deze week moeten dragen. ‘s Avonds op tijd naar bed want een nieuwe werkweek bood zich aan…
Maandagavond goeiedag gaan zeggen aan Serviola die dinsdagochtend vroeg huiswaarts zou keren, en voor de gelegenheid had ze lekker voor mij gekookt. Na een incident met de badkamerdeur die langs de binnenkant in het slot gevallen was, uiteindelijk toch aan de maaltijd kunnen beginnen en de avond afgerond met ijs.
Woensdag was er dan de verjaardag van Celina, die werkt hier op de faculteit. We hadden afgesproken op het pleintje voor mijn deur en zijn dan naar een wijnbar geweest om redelijk wa wijntjes te proeven, daarna naar een bar met live-muziek, Braziliaanse en Spaanse, inclusief ‘Happy Birthday’ (in het Spaans uiteraard) speciaal voor Celina, die duidelijk onder de induk was.
Donderdag ben ik wijselijk thuisgebleven want gisteren was er een etentje gepland met iedereen uit het labo. Opnieuw een lange avond met veel eten, gelach, gezang, drank, dansen en een pizza vroeg in de ochtend. Het tripje dat we vandaag (zaterdag) gepland hadden, hebben we dan toch maar uitgesteld...
Hasta luego
Besos !

Vakantie

Het is eindelijk vakantie, een hele week niet naar het labo want hier is het ‘Semana Santa’ en dan wordt er niet gewerkt.
Het waren drukke weken, bijna elke dag ergens naartoe, vorige woensdag feestje met een hele bende Italianen (waaronder Bruno en Nunzia) en Hannah, een Braziliaanse, op het kot van 1 van hen. Het was heel gezellig en wel grappig hoe sommigen Engels proberen te spreken. Daarna nog naar het oude stadsgedeelte. Nu blijkt dat Santiago niet zo’n grote stad is want je komt er elke dag wel mensen tegen die je kent. Het probleem voor mij is dat ik elke dag rond 10u in het labo moet zijn en dus niet tot een stuk in de nacht kan wegblijven, gelukkig had ik Nunzia om samen mee naar huis te gaan.

Vorig weekend is dan Valerie uit België gekomen, samen met een kleine vracht verse kleren, een doos verrassingen die snel vermindert (mmm, chocolade...) en een mysterieuze envelop die ik pas op mijn verjaardag mag openmaken (dit worden nog 3 lange weken). De vrijdagavond hadden we verjaaardagsdiner en –feestje van 2 collega’s van het labo, heel gezellig, veel lachen, drinken en heel veel foto’s.

De zaterdag heb ik haar de meest interessante plekjes getoond in Santiago waaronder ook bars, winkels, de kathedraal, een park, …En ’s avonds mochten we naar een discotheek waar een vriendin een optredentje had met een dansgroepje, dat bleek een privé-feestje van 1 of ander bedrijf, met een Hollandse portier.
Zondag hebben we dan de trein genomen naar A Coruña. Dat was ook de moeite, we hebben de hele stad bezocht, heel ver gewandeld, veel gezien: de wilde zee, de haven, vissersbootjes, gezellige pleintjes, we hebben ook op het strand gelopen, een foto van de buitenkant van het voetbalstadion getrokken, Spanjaarden gezien die moesten gaan stemmen, superslechte chocolademelk gedronken (eigenlijk gegeten want twas meer choco dan melk, de lepel bleef zelfs rechtopstaan in de tas), aperitief gedronken in een bar vol met mannen die naar het voetbal aan het staren waren en dan de trein terug naar Santiago.

Maandag moest ik enkel de namiddag naar het labo (16u30) en hadden we nog genoeg tijd om te gaan shoppen en afscheid te nemen…

Woensdag had ik uiteindelijk mijn 1e Spaanse les, 10 minuten te laat toegekomen, het was niet zo moeilijk en ‘s avonds ben ik dan weer met de Italianen weggeweest. Donderdag met vrienden van Irina uit haar Spaanse les naar het oude stadsgedeelte geweest en gaan dansen. Onder andere met Jan uit Duitsland, Emily uit Engeland, Irina, Elenora uit Polen, Gimo uit Duitsland en nog heel wat andere mensen waarvan ik mij de namen niet kan herinneren.

Gisteren afscheid genomen van iedereen in het labo. Er gaan er veel naar huis, ook Susana, waarmee ik nog iets gaan eten ben ’s avonds.
Dit weekend wordt, denk ik, rustig, er staan vooral huishoudelijke taken op het programma, zoals kamer opruimen, stofzuigen, de was doen, strijken, en ga zo maar door…
Maandag heb ik een busreis gepland en ga ik Ruth in Salamanca bezoeken !
Tot de volgende…

Het is alweer een tijd geleden sinds mijn laatste bericht, maar dat heeft zo zijn redenen. Ik had niet veel nieuws want ik ben vorige week ziek geweest. De eerste dagen ben ik thuisgebleven, daarna enkel naar het labo. Ik wou woensdag naar Erasmusfeestje gaan, maar dat ging dus niet door. Donderdag was de eerste dag dat ik redelijk gezond was en 's avonds ben ik iets gaan drinken met Susana en Julio, een Spaanse flatgenoot van Susana die weigert Engels te spreken. Gelukkig begint het begrijpen van Spaans beter en beter te gaan. Mezelf mengen in een gesprek blijft een risico.

Vrijdag zijn we dan met enkele van het labo Chinees gaan eten en dan nog uitgeweest naar allerlei bars in het oude stadsgedeelte. Het gezelschap : Jorge uit Portugal (labo), Fabio uit Brazilië (labo), Susana uit Portugal (labo), Gustavo uit Mexico (labo), Irina Koreaanse uit Oezbekistan (flatgenoot van Susana) en Ana ook Koreaanse uit Oezbekistan (vriendin van Irina).


Enkele foto's, de rest via de link :






Zaterdag was dan de grote dag van de verhuis. Ik was de week voordien intensief op zoek gegaan naar een nieuwe kamer, want de vorige stond mij niet echt meer aan. Ik heb dus iets gevonden, en ik woon er momenteel samen met Bruno uit Italië die in zijn 3e jaar farmacie zit en Javier (die nog op reis is), een 4e komt er binnenkort nog aan. De foto's ook via de link. De locatie is voor mij ideaal, alweer dicht bij de faculteit en alles wat ik nodig heb binnen korte loopafstand, dus wat moet ik nog meer.
's Avonds ben ik naar Irina geweest en zijn we iets gaan drinken met Ana, Julio, Fatima uit Mexico en Elenora uit Polen.

Deze week en volgend weekend beloven druk te worden, feestjes en gezellige avondjes beginnen zichzelf te plannen, en dit weekend hoog bezoek uit België, ook iets om naar uit te kijken, 't zal al moeilijk worden om Nederlands te spreken, want dit schrijven gebeurt al met veel fouten.

Hasta luego

Na 2 weken

Ik ben hier nu 2 weken, dus dacht ik: tijd voor een update. Alles is nog altijd in orde, behalve het weer, dat volledig is omgeslagen. De temperaturen vallen wel goed mee, maar ik heb gisteren de eerste regen mogen verwelkomen en een nieuwe paraplu mogen kopen.

Op het labo verloopt het goed, 2 nieuwe Erasmusstudenten aangekomen deze week, Nunzia uit Italië en Susana uit Portugal. Over mijn thesis weet ik nog altijd niet reuzeveel, ik ben nog altijd aan het lezen en mag soms mijn begeleider helpen, meer niet. Het gaat alleszins over cyclodextrines en hydrogelen, want daarover ben ik mijn inleiding aan het schrijven. Foto van mijn bureau :

Het dagelijks leven begin ik ondertussen gewoon te worden en ligt mij blijkbaar redelijk goed. Opstaan rond 9u, lunchpauze van zeker 2u en uitgaan vanaf 23u30, toch beetje anders dan in België, maar 't staat mij aan !

Vorige week woensdag was er afscheidsfeestje van een collega die naar Brazilië vertrok, twas een gezellige avond (goedkoop) met tapas, bier en veel gelach ! En elke vrijdag gaan we weg met de collega's zoals de 1e week, daarvan nog enkele foto's op mijn space. Straks feestje met de nieuwe Erasmusstudenten en dit weekend nieuwe tour door Santiago of tripje naar Coruña, verslag volgt later wel.

Hasta luego !

1e weekend

Het 1e weekend loopt op z'n einde, maar het was de moeite waard.
Vrijdag ben ik voor het eerst het nachtleven ingedoken met collega's van de Facultad de Farmacía. In hun gebrekkige Engels probeerden ze mij rond te leiden, maar Santiago by night valt niet mee. Overdag is het al moeilijk om je te oriënteren, laat staan in het donker! Maar de typische bars en clubs waren heel gezellig. Ook de kathedraal is indrukwekkend en is een plekje om tot rust te komen tussen 2 cafés door. Het typische Galicische bier viel in de smaak, maar Café Liquor geniet toch meer mijn voorkeur. En omdat ik bang was om mijn flat niet meer terug te vinden, werd ik netjes tot bij mijn voordeur gebracht, gelukkig maar, want ik weet niet of een plannetje mij op dat moment zou geholpen hebben...

Zaterdag namiddag ben ik naar het oude stadsgedeelte geweest, onder een blauwe hemel bij 21°. De uitzichten en de vele parken wisselen op het juiste moment af met de oude gebouwen, kloosters, de vele winkeltjes, gezellige pleintjes en zonnige terrasjes.
Deze middag heeft de dochter van het gastgezin mij rondgeleid, een stuk van het oude stadsgedeelte en een park (Parque de San Domingos de Bonaval) met prachtig uitzicht over zowel nieuw als oud deel van Santiago, die op bepaalde plaatsen mooi gecombineerd worden.
Morgen wordt officieel de 1e dag op het labo, en zal ik echt iets mogen doen, behalve lectuur lezen. Dat wordt hopelijk heel interessant, indrukken volgen later.

Meer foto's op http://madeliefje3001.spaces.live.com/